Dziennik Poznański
R.75, nr 223 (28 września 1933)
Cuda w Ossowie! Parafrazując klasyka: Dlatego też, te zniknięte dynie zewrą jeszcze bardziej nasze szeregi…
Do kolekcji
Samorządowcy już chyba zakończyli uroczystość przyznawania medali i odznaczeń, która odbywała się dziś w MDK. Cieszę się, że symbolem lokalnej samorządności stał się Henryk Konstanty Woyciechowski, którego podobizna ozdabia wręczane dziś statuetki, ale mam też inny powód do radości – o kolejny medal wzbogaciła się moja kolekcja „wołominaliów”. Czytaj dalej „Do kolekcji”
Niespotykane!
Dziś próżno szukać w mediach takich wyjaśnień – każdy wypina pierś do orderów, choćby jedyną jego zasługą było to, że nie przeszkadzał innym. Jak to się stało, że przed wojną jakoś łatwiej było o takie postawy? Może Ziemkiewicz w Polactwie ma jednak rację twierdząc, że nasi porządni, uczciwi i wrażliwi rodacy w przeszłości młodo oddawali swe życie w kolejnych powstaniach i narodowych zrywach, a przetrwali je tylko cwaniacy, których to potomkami w większości jesteśmy? Czytaj dalej „Niespotykane!”
Ossów – temat na czasie
Znów wydaje mi się, że więcej dowiaduję się o działaniach w Ossowie z mediów ogólnopolskich niż z lokalnych. Zupełnie nie rozumiem dlaczego tak się dzieje… Może chodzi o te kwoty wymienione w tekście?
Bolszewika goń!
Pierwszy raz z niechęcią pomiędzy Radzyminem a Wołominem zetknąłem się w pierwszych dniach nauki w radzymińskim technikum. Nie, nie ze strony szkolnych kolegów – raczej nauczycieli. No dobra – jednego nauczyciela. Szkoda, że historyka. Potem miałem z tą niechęcią do czynienia jeszcze wielokrotnie i choć rozumiałem jej przyczyny, to nie mogłem (i nie mogę pojąć do dzisiaj) dlaczego sprawa Bitwy Warszawskiej wciąż wpływa na relacje pomiędzy mieszkańcami naszych miast. Czytaj dalej „Bolszewika goń!”
Okiem Mariana – spojrzenie trzydzieste trzecie
Szkoda gadać, panie Mareczku, szkoda gadać… Wakacje już na finiszu, a ja chciałem rzutem na taśmę kanikuły użyć… Plany miałem, jak nie przymierzając, Polski Komitet Olimpijski! Mieliśmy w zeszłym tygodniu z panem Czesławem pojechać na Zlot Twardzieli, ale sam pan wiesz, jak jest – Hela mnie nie puściła… A pan Czesio sam się bał. Czytaj dalej „Okiem Mariana – spojrzenie trzydzieste trzecie”
niecodziennik 
Najnowsze komentarze