Szachowi ortodoksi pewnie znów się oburzą, ale pewną grupę graczy z pewnością zainteresuje zupełnie nietypowy wariant szachów. Jego autorem jest João Pedro Neto, który przedstawił swój pomysł w 2003 roku. Akcesoria potrzebne do rozgrywki nie są zbyt wyszukane – tradycyjna 64 polowa szachownica i po 33 pionki dające się ustawiać w wieże dla każdego z graczy. Jeden z tych pionów powinien być szczególnie oznaczony – będzie bowiem pełnił rolę króla. Początkowe ustawienie pionów – jak na zdjęciach.
Gracze po kolei wykonują ruchy swoimi pionami lub wieżami pionów. W przypadającej na niego kolejce ruchu gracz może przemieścić swój pion lub wieżę albo przemieścić tylko jeden z pionów w wieży na bezpośrednio z nią sąsiadujący (pionowo, poziomo lub ukośnie) pion lub wieżę z własnych pionów. Nie wolno przemieszczać wierzchniego piona wieży na sąsiadujące puste pole lub dokonywać w ten sposób bicia piona rzeciwnika – zwiększyłoby to liczbę figur biorących udział w grze.
Skutkiem wykonania ruchu (przesunięcia własnego piona lub wieży) może być bicie – podobnie jak w szachach następuje ono po wejściu pionem lub wieżą pionów na pole zajęte przez pion lub wieżę pionów przeciwnika.
Ruchy pionów i wież pionów są zależne od ich wysokości:
- pojedynczy pion porusza się jak pionek szachowy: przemieszcza się tylko do przodu, bije jedynie na ukos na bezpośrednio z nim sąsiadującym polu), jednak nie może wykonać początkowego podwójnego ruchu ani nie jest promowany po dojściu na przeciwległy kraniec planszy
- dwupionowa wieża porusza się jak szachowy król, jednak nie przejmuje innych jego funkcji
- trzypionowa wieża porusza się jak szachowy goniec
- cztero- lub pięciopionowa wieża porusza się jak wieża szachowa (w grze nie ma roszad!)
- sześciopionowa wieża porusza się jak szachowa królówka (hetman)
- specjalnie oznaczony król porusza się podobnie jak jego szachowy odpowiednik – gracze dążą do zbicia króla przeciwnika, które kończy grę.
niecodziennik 
Dodaj komentarz logując się przez FB lub Twetter