Okiem Mariana: spojrzenie pierwsze

– Gaz pan masz, panie Mareczku? Nie, nie w piekarniku – do samoobrony taki, w szpreju, łzawiący czy coś… Toś pan rozsądny, że masz pan. Nie to, co ta władza u nasz, we Wołominie. Bo widzisz pan – sam Prezes na Krakowskim Przedmieściu mówił, że zagrożenie czyha zewsząd! Żartów nie ma, trzeba się przygotować – każdy to wie. Nawet w takim Jadowie, co to tam lody kręcą, to wiedzą, i się władza na czołg zrzuciła. Szwagier był tam u nich i widział, to i ja wiem! U nasz niby też jest, ale stary, bez ważnego przeglądu i podejść go łatwo, bo nie w tę stronę ustawiony – od strony stolicy przecież desantu następnego nie będzie. Można by gruntowny remoncik przeprowadzić i gotowym być, ale nie – do wyższej instancji uderza się, wyłóż pan sobie. Niebiańskiej… Jak to – nie wiesz pan? Taksówką pan jeździsz, z ludźmi na poziomie obcujesz – i nie wiesz pan? Toż anioł stróż u nasz zląduje, dedykowany specjalnie! Trzeba to lepiej? Bazę będzie miał na rondzie i dogodną pozycję obserwacyjną na słupie. Pytasz pan, czy to pomoże? Mówią, że nikomu nie zaszkodzi…

Na wszelki wypadek i dla asekuracji mieli i tu naprzeciwko pomnika Dziadka dostawić Dmowskiego – tego, co to wiesz pan, miał obowiązki polskie. Tak sobie myślę, że Marszałek to by się raczej nie ucieszył z nowego sąsiada… A ta Grynberg, co to się tu zaraz obok na Warszawskiej przed wojną wychowywała, a potem to nawet w Paryżu śpiewała, to już na pewno nie. Co najwyżej gołębie maiły by używanie i radości kupę…

Ale nic to, panie Mareczku – idzie ponoć ku dobremu! Skończyły się te… ryszardy kadrowe w urzędzie, teraz już tylko drobne retusze pozostały. Pięknieje nam bowiem miasto ponad miarę, nawet wyższe organy zachęcają do budowania małej architektury na każdym rondzie. A koło mnie jest takie jedno wolne, może bym mojej Heli jaki obelisk postawił? Anioł to, nie kobita!