Niewielka plansza wydaje się mocno ograniczać stopień trudności gry… Wbrew pozorom opracowany 1978 roku przez Roberta Krausa Neutron nie jest jednak grą dla dzieci.
Do gry potrzebna jest plansza 5×5, po pięć różniących się kolorami pionów dla graczy oraz jeden wyróżniony specjalnie pionek – neutron, który nie należy do żadnego z grających. Początkowe ustawienie pionów na zdjęciu.
Grę rozpoczyna zawsze biały. Naprzemiennie wykonywane ruchy graczy polegają na przesunięciu najpierw piona neutralnego, a później swojego piona. Wszystkie piony na planszy poruszają się poziomo, pionowo lub ukośnie – zawsze o maksymalną możliwą ilość pól w danym kierunku, aż do napotkania przeszkody w postaci dowolnego piona lub brzegu planszy.
W grze nie ma bicia.
Gracze dążą do wprowadzenia neutrona na jedno ze swoich pól startowych – daje to zwycięstwo w partii. Inna możliwość zwycięstwa to zablokowanie zarówno pionów przeciwnika, jak i neutrona w ten sposób, by przeciwnik w przypadającej na niego kolejce nie mógł wykonać żadnego ruchu.
