Szału nie ma… Kilka atrakcyjnych kobitek, niby-otwarty świat i parkourowe tricki to za malo, żeby upichcić wciągającą grę. Sterylne i puste miasto nie zachęca do eksploracji, kombinowania niewiele, zręcznościowość wyzwań bardziej irytuje niż wciąga. Pobiegałem, poskakałem, zapomnę za tydzień. Nędza.
Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.
 | admindawny o Mam dwie lewe ręce |
| Jean Loreau o Mam dwie lewe ręce | |
| Karcianki dominowe… o Dominowy remik | |
| Mini szachy –… o Szachy Gardnera | |
| Donald Foster o Dakapo |
Autor motywu: Anders Noren.
niecodziennik 